Είναι γεγονός ότι οι
γυναίκες από μια συγκεκριμένη ηλικία και μετά θα γουστάρουν τον σκοτεινό,
μυστήριο τύπο. Βέβαια μπορεί αυτό να συμβαίνει μόνο στις ταινίες. Δες για
παράδειγμα τον υπερτατο Humphrey Bogart, ο οποίος στήριξε μια ολόκληρη καριέρα στο απλό αυτό
γεγονός (εντάξει όχι ακριβώς αλλά σίγουρα βοήθησε πολύ.
Δυστηχώς δεν είμαι
στην συγκεκριμένη ηλικιακή γκάμα, ούτε στο '60 είμαι και φυσικά ουδεμία σχέση
έχω με τον κύριο Bogart, αλλά από την στιγμή που δεν περιμένο ο έρωτας της ζωής
μου να είναι η Ingrid Bergman ή η Audey Hepburn νομίζω είμαι καλυμένος. Επίσης ένα μεγάλο θέμα το οποίο
δημιουργείται είναι ότι δεν ζω στο '60, μεταξύ μας δεν θα το ήθελα κιόλας,
γιατί για να είσαι κοντά στα 25-30 το 1960 σημαίνει ότι έχεις περάσει στο φουλ
ένα Παγκόσμιο Πόλεμο (έστω σαν τεσσάρων ετών) κάτι το οποίο δεν είναι στις
επιθυμίες μου, άσε που μετά ακολουθεί και ένας Εμφύλιος. Όσο αφορά λοιπόν το
θέμα της χρονολογίας θα προτιμήσω να είμαι teenager στα 90's. Τι καλύτερο από μουσική, ταινίες, angst; Να πάρει θα μπορούσα να μεγαλώνω μαζί με τον Dawson (ξέρω ότι όσοι το διαβάζετε ή θα απορήσετε ή θα
αηδιάσετε με το μελό στοιχείο της παραπάνω δήλωσης). Ένα επιπλέον θέμα που
ανακύπτει είναι και αυτό τις περιοχής-χώρας, εδώ όσοι με γνωρίζουν ξέρουν ότι η
απάντηση είναι μια και μοναδική, England.
Το κάκιστο όμως είναι
ότι δεν είμαι στις παραπάνω εποχές και περιοχές. Εδώ που βρίσκομαι οι γυναίκες
(για να γίνω συγκεκριμένος αυτές τις οποίες θεωρώ αξιοπρόσεχτες τουλάχιστον)
σαγηνεύονται από τον παρτάκια, αυτόν που έχει διαρκώς όρεξη και ένα διάπλατο
χαμόγελο στην φάτσα του (πως τα καταφέρνει δεν ξερω) ή τον επαναστάτη, τον
τσαμπουκά. Ναι ξέρω γίνομαι bitter περισσότερο του επιτρεπτού απλά είναι bitter το συγκεκριμένο θέμα όταν το βλέπω από την δική μου
οπτική και είναι και bitter περίοδος.
Τέλος και εμβόλιμα
από την ροή του ποστ θέλω να πω δυο πράγματα. Πρώτον υπάρχουν οι τύποι που με
τις κοπέλες εμφανίζουν μια κάποια τύχη, υπάρχουν αυτοί που κάποια στιγμή
έσκυψαν στον δρόμο βρήκαν το κοκκαλάκι της νυχτερίδας και το χρησιμοποιήσαν μια
φορα για να ρίξουν την "θεά" της παρέας με απαράμιλλο στυλ και
υπάρχουν και αυτοί που έχουν το μαγαζί με τα κοκκαλάκια και τα χρησιμοποιούν
κατά το δοκούν, ε τους τελευταίους τους μισω (ξεκάθαρα).
Δευτερον και
τελευταίο και σύντομο στην Κρήτη δεν βλέπουν Doctor Who. Και
ο νοων νοείτο.
Συνοδεία: De Facto - Μακρύς Καιρός Κοντεύει
